Albert Mantingh | gynaecoloog
'Begin jaren zeventig – de "ritseltijd" – was de tropenopleiding nog een combinatie van westerse geneeskunde en tropenpathologie. Je liep coschappen ter voorbereiding. Ik ging naar Curaçao.’
Afstel van militaire dienst
Ontmoet Albert Mantingh, een goedlachse gynaecoloog uit het Groningse Haren. Al sinds 1967 is hij lid van de NVTG. 'Mijn eerste baan was die van tropendokter, en daar hoorde het lidmaatschap bij.’ Van 1971 tot 1974 werkte hij in het Homa Bay District Hospital in Kenia, een tweedelijns districtsziekenhuis. Waarom hij in eerste instantie koos voor een internationale loopbaan? ‘Ik was opgeleid tot algemeen arts, wat gelijkstond aan huisarts, want daarvoor bestond toen nog geen specialisatie. Ik wilde mijn beroep de eerste jaren zo breed en gevarieerd mogelijk uitoefenen. Daarbij was het uitstel, en uiteindelijk het afstel van de militaire dienst mooi meegenomen.’
Terug naar Kenia
Na zijn terugkeer op Nederlandse bodem specialiseerde Albert zich tot gynaecoloog. Zijn tropenjaren gaven de doorslag voor die keuze, want hij had in Kenia al veel verloskunde gedaan. Als specialist keerde hij in 1980 nogmaals terug naar Kenia, ditmaal naar een tweedelijns verwijsziekenhuis in Machakos. Vier jaar later streek hij definitief zijn vleugels neer in Nederland en verbond hij zich aan het UMCG.
Bemoeienis aan de RuG
Tot aan zijn pensioen werkte hij op de afdeling obstetrie, met een bijzondere focus op de prenatale diagnostiek. Daarnaast was hij onderzoeker en docent aan de Faculteit Ruimtelijke Wetenschappen van de Rijksuniversiteit Groningen, met name in de medische demografie. Zijn ervaringen als tropenarts vormden de toegang tot meer bemoeienis aan de RuG rond de internationalisering van de onderwijsinstelling. Zo zat hij in het bestuur van het Centre for Development Studies, dat nu Globalisation Studies Groningen heet.
Spil van de vereniging
Je zou Albert Mantingh een spil van de NVTG kunnen noemen. In de ruim vijftig jaar dat hij lid is heeft hij verschillende posities bekleed binnen de vereniging, waaronder het voorzitterschap. Ook nu hij gepensioneerd is, roemt hij de NVTG als een ideaal platform om op de hoogte te blijven van wat er speelt. ‘Eigenlijk is de vraag waarom iemand lid zou moeten worden zo vanzelfsprekend dat het aanvoeren van redenen daar alleen maar afbreuk aan doet. Ik sluit me in dit verband aan bij de woorden van president Kennedy, die onlangs in de algemene ledenvergadering werden aangehaald: “Ask not what your country can do for you; ask what you can do for your country.”’
